 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kamień węgielny pod budowlę świątyni ewangelickiej położono 27 kwietnia 1747 roku. Po zakończeniu robót świątynię poświęcono 17 listopada 1748 roku, po czym ponownie położono kamień węgielny, lecz tym razem pod szkołę ewangelicką i dom pastora. Nowo wybudowany zbór miał długość 46,7 m i szerokość 26,7 m. Wnętrze pomalowane na biało i złoto ozdabiały ogromne empory, obraz Fryderyka II, chrzcielnica i pięknie zdobiony ołtarz oraz drewniany herb miasta wykonany na wzór z 1501 roku.
W 1846 roku zaplanowano ...
Kamień węgielny pod budowlę świątyni ewangelickiej położono 27 kwietnia 1747 roku. Po zakończeniu robót świątynię poświęcono 17 listopada 1748 roku, po czym ponownie położono kamień węgielny, lecz tym razem pod szkołę ewangelicką i dom pastora. Nowo wybudowany zbór miał długość 46,7 m i szerokość 26,7 m. Wnętrze pomalowane na biało i złoto ozdabiały ogromne empory, obraz Fryderyka II, chrzcielnica i pięknie zdobiony ołtarz oraz drewniany herb miasta wykonany na wzór z 1501 roku.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W 1846 roku zaplanowano uczcić zbliżającą się setną rocznicę istnienia barokowej świątyni oraz podnieść jej prestiż przez dostawienie neogotyckiej wieży. 60-metrowy obiekt został ukończony zgodnie z planem dwa lata później (1848). Warto nadmienić, iż ostatni remont przylegającego do niej zboru miał miejsce w 1880 roku. W czasie II wojny światowej wieża i świątynia ewangelicka przetrwały bez szwanku. Ucierpiało jedynie ich wnętrze, rozkradzione i zniszczone przez wojska sowieckie i przybywających do miasta Polaków. Po przymusowym wysiedleniu ludności niemieckiej w 1945 roku drewniana świątynia stała samotnie przez kolejne dekady. Ostatecznie 14 kwietnia 1972 roku podjęto decyzję o wysadzeniu zniszczonego budynku. Przetrwała tylko kamienna wieża, gdyż jej zawalenie groziło uszkodzeniem kilku pobliskich domów mieszkalnych. Pozostawiona na pastwę losu z czasem zaczęła przybierać coraz ciemniejsza barwę, głównie od dymu z kominów położonego obok browaru. Nadano jej więc miano „Czarnej Wieży”. W przeciągu kolejnych dekad poodpadały z zegara wieży wskazówki, zaczęły się sypać fragmenty zdobień i dachu, destrukcji uległy drewniane schody, a na szczycie zaczęły rosnąć krzewy. źródło  [janusz 50938]
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
Kościół ewangelicki (dawny) na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
 |
|
||
|---|---|---|---|