Majątek obejmuje teren zbliżony do prostokąta, którego część północno-wschodnia stanowi czworoboczny dziedziniec otoczony z czterech stron budynkami gospodarczymi i pałacem (budynki gospodarcze pierzei południowej w ruinie). Towarzyszy mu rozległy staw w części południowej i południowo-zachodniej oraz park otaczający od północnego zachodu i wschodu.Dwór usytuowany jest pośrodku wschodniej pierzei dziedzińca. Przed fasadą zakole drogi dojazdowej, prowadzącego od głównego-północnego wjazdu na teren ...
Majątek obejmuje teren zbliżony do prostokąta, którego część północno-wschodnia stanowi czworoboczny dziedziniec otoczony z czterech stron budynkami gospodarczymi i pałacem (budynki gospodarcze pierzei południowej w ruinie). Towarzyszy mu rozległy staw w części południowej i południowo-zachodniej oraz park otaczający od północnego zachodu i wschodu.Dwór usytuowany jest pośrodku wschodniej pierzei dziedzińca. Przed fasadą zakole drogi dojazdowej, prowadzącego od głównego-północnego wjazdu na teren dziedzińca, obok kępa zieleni wysokiej. Od wschodu teren porośnięty chwastami i samosiewami śnieguliczki, głogu, czarnego bzu. Przed elewacją południową teren dawnego ogrodu ozdobnego, którego pozostałością jest owalna misa fontanny.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Budynek zwarty, częściowo podpiwniczony, dach czterospadowy łamany, poniżej okapu trójkątny szczyt i para lukarn po bokach. Trzy lukarny w połaci wschodniej i po jednej w połaciach północnej i południowej. Lukarny kryte daszkami naczółkowymi, zwieńczonym stozkowatą sterczyną z kulą. Dwukondygnacyjny aneks północno-wschodni, nakryty dachem jednospadowym z kalenicą na wysokości okapu dachu głównego.Fasada pięcioosiowa na osi budynku, ściana wznosi się powyżej okapu (0,5m), zwieńczona trójkątnym szczytem wykrojonym w spływy wolutowe.Ściany murowane z kamienia i cegły, obustronnie tynkowane (tynk nakrapiany i gładki). Węgary i nadproża otworów ceglane, otynkowane.Strop belkowy typu nagiego z dekoracyjnym deskowaniem ślepego pułapu – w jodełkę i na zakładkę, bejcowany. Podsufitka z desek otynkowanych na trzcinie.Więźba dachowa drewniana, słupy wbudowane w ceglane ściany pokoi poddasza, odkryte. Słupy narożne usztywnione parami mieczy ze zdwojonymi płetwami dźwigającymi krokwie czterech połaci dachowych: tramy górnej kondygnacji, więźba (legary podłogi górnej kondygnacji strychu leżą na podciągu.Pokrywa dachu: łupek na goncie mocowanym na łatach. Odprowadzenie wody z połaci dachu rynnami i rurami spustowymi na teren przy budynku (pierwotnie do studzienek drenażowych połączonych z kanalizacją burzową).Wnętrza w południowej części przyziemia to jadalnia i salon, rozdzielone wąskimi fragmentami ściany działowej, z szerokim otworem w środku. Na krawędzie ścian nałożone profilowane pilastry, dźwigające profilowany fryz i lekko wyładowany gzyms, zwieńczone bezpośrednio pod sufitem. Ściany salonu do 1 metra wyłożone ramowymi płycinami boazeryjnymi, parkiet dębowy, przy oknach drewniane okiennice, dwuskrzydłowe-czterodzielne. W narożniku salonu zachowany kominek, a w jadalni kominek węglowy z nadstawką z wtórnie użytych kafli. W sieni ściany do 1 metra wyłożone boazerią ramowo-płycinową, w posadzce z lastrica gwiazda. W pokoju na piętrze zachowany piec kaflowy, kafle białe zdobione motywami roślinnymi, pośrodku popiersie kobiety w muszli. Sztukatorska rozeta pośrodku stropu.Schody: -murowane, niesione na kolebkowym sklepieniu klatki schodowej piwnicy. Stopnie i podstopnice drewniane, zabiegowe z balustradą pełną w początku biegu, boazeria typu angielskiego -drewniane, jednobiegowe, policzkowe pełne, z profilowaną poręczą i balustradą tralkową. Tralki toczone, smukłe, wieloczłonowe na poddaszu. -drewniane, jednobiegowe, w górnej części zabiegowe, policzkowe pełne – na strych -murowane, nieregularne, dwubiegowe, łamane – do piwnicy. Posadzki wielobarwne, lastrico, płytki ceramiczne kwadratowe o ściętych narożach w układzie rombowym, deski na legarach, parkiet dębowy. Okna skrzynkowe, ościeżnicowe, krosnowe – jedno lub dwudzielne, z dwu lub jednym nadślemieniem. Krzyż właściwy lub pozorny. Drzwi zewnętrzne główne dwuskrzydłowe z dekoracyjnym nadświetlem, skrzydła łamane płycinowe, przeszklone, opatrzone kutą kratą z inicjałem AB w ligaturze. Wewnętrzne jedno i dwuskrzydłowe na zawiasach czopowych. Rok ukończenia budowy pałacu - 1905. Ostatnim właścicielem (1937) był Albert Wagner, właściciel fabryki z Zitau. Majątek należał do związku dostawców Dolnego Śląska, telefon Gryfów 137, obsługa bankowa w Dreźnie (filia Zittau). Zarządcą byl Hunger. Powierzchnia gruntu 74,5 ha, w tym 33 ha tłustych pastwisk (prawdopodobnie chodzi o grunty zasiane lucerną, koniczyną itp), 1 ha staw, 12 ha lasy, 3,25 ha park, 2,25 ha ogród, obejście i żwirownia. Podatek gruntowy 1440 DM. Hodowano amerykańską rasę kur. 1945 - oddział Armii Czerwonej 1946 - zarząd nad majątkiem przejmuje Zarząd Gminy w Uboczu 1947 - częściowa parcelacja majątku 1956 - rodziny: Kanecki, Uleryk, Stankiewicz, Karaczun, Waszkun, Wołoszyn, Bąk Na krótko majątek był zagospodarowany przez Spółdzielnię Produkcyjną, po jej rozwiązaniu grunty zostały sprzedane rolnikom. Opis jest już częściowo nieaktualny z uwagi na trwałą i postępującą grabież obiektu. Stoi z dala od wsi i jest niezamieszkały co sprzyja jego dewastacji. Historię majątku opracował i ustalił uboczanin - Janusz Buca. |
|||||||||||||||||||||||||||
|
||
Pałac Ubocze Dolne na innych fotografiach | ||
|
||